Elektropraktijk 3 - 2021

# 3 juni 2021 25 o C l u m n l n a a m RTF / Read The Fucking Manual / Lees de gebruiksaanwijzing! kennen ze allemaal. De brainstormfase, het voorlopig ontwerp, het definitieve ontwerp, het bestek en dan de uitvoe- ringsfase. En natuurlijk nog afsluitend de evaluatie. U begrijpt dat iedere stap zijn eigen uitdagingen kent, veel mee- tings, diverse belanghebbenden en het lichtontwerp wordt steeds verder gede- tailleerd. Uiteindelijk zijn alle voorberei- dingenklaar engaat het project demarkt op, er wordt een aanbesteding gedaan en een installerende partij gekozen. Dan gebeuren er een aantal zaken; de par- tij die het project heeft binnengehaald gaat nu kijkenwaar er geld verdiend kan worden. En u voelt het al aankomen, er wordt zeer snel naar het lichtontwerp gekeken. Want waarom zouden we de bedachte materialen gebruiken als het ook veeeeeeeeel goedkoper kan. Of deze, door geld gemotiveerde, keuze altijd wordt doorgezet naar de opdrachtgever is de vraag. (We weten het antwoord.) Maar het blijft voor ons als lichtontwer- pers altijd erg vreemd dat een lang pro- ces zomaar om zeep wordt geholpen en terzijde wordt geschoven. Er is namelijk een reden waarom dát armatuur met deze kwaliteiten op die plekwordt toegepast. Dit heeft onder an- dere te maken met technische, visu- ele, psychologische, esthetische, biologische en financiële aspecten. En dat kan niet zomaar ver- vangen worden door iets ander zonder dat dit ten koste gaat van één van de genoemde aspecten. Het rare is dat dit in Nederland heel gewoon is want in het Bouwbesluit staat de geweldige zin “of gelijkwaardig”. Maar zonder overleg met de lichtontwerper weet u niet of dit werkelijk gelijkwaardig is. Het hoeft dan geen verrassing te zijn dat het eindresul- taat van een project dan niet in overeen- stemming is met de eerder zorgvuldig ontworpen uitgangspunten. Dit is echt een gemiste kans! Natuurlijk zijn er di- verse kwaliteitsniveaus waarmee een lichtontwerp ingevuld kan wordenmaar houdt dan tenminste even ruggenspraak met diegene die het bedacht heeft. Iets wat uit het bovenstaande ook vaak naar bovenkomt zijn de missers in pro- jecten. Hoe sluiten we de componen- ten op elkaar aan? Hoe hangen we een armatuur op? Hoe krijgen we gedachte lichtscene werkend? Drivers die doorfik- ken, ledjes die één lichtflitsje geven en dan overleden zijn, vette vingers op spie- gels en condens in een armatuur. Pffff. Ik roep wel eens dat je alleen maar een in- stallateur wordt als je niet wilt lezen. Dit is natuurlijk gekscherend bedoeld maar er wordt vaak gedacht van“oh, zo zou het moeten” en dan gaat het wel eens mis. Wiens schuld is het? Moet de leverancier of fabrikant hiervoor opdraaien? Bereid je goed voor in een project en lees VOOR- AF de gebruiksaanwijzingen! Berry van Egten berry@berluxlichtarchitectuur.nl Ik ben blij dat de uitgever van dit prachtige vakblad mij de ruimte geeft om een column voor u te schrijven. Het leuke van het schrijven van een column is dat je soms de gelegen- heid krijgt om de eigen frustraties op te schrijven. Dit werkt zeer therapeu- tisch en eigenlijk is dit dus een beetje ter vervanging van een bezoekje aan een hulpverlener. Maar zonder te dol- len zijn de volgende punten iets wat gedurende de alweer de 34 jaar dat ik in de lichtbranche werk dingetjes die regelmatig naar boven komt. Waar heb ik het over? Als lichtontwer- per zijn we bezig met allerlei soorten projecten, van slagerij om de hoek tot wolkenkrabber in Qatar en alles wat daartussen zit. Regelmatig hebben we projecten die wat complexer en deze hebben een langer ontwikkeltraject. Veel stapjes in het ontwerpproces, we